วันนี้เราอย ากจะนำเสนอข้อคิดดีๆ เกี่ยวกับชีวิตแม่คนหนึ่งที่ทำเพื่อลูกของตัวเอง กับบทความ ชีวิตของลูก ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน หากมีแม่อยู่ด้วย นั้นแหละคือบ้าน ไปดูกันว่าทำไมชีวิตลูกที่มีแม่อยู่ด้วยนั้นเปรียบเหมือน มีบ้านหลังใหญ่อยู่เสมอ
ผู้คนต่างให้ความรู้สึกผูกพันกับสิ่งต่างๆ ที่เราได้พบเจอทั้งสถานที่ สิ่งของและผู้คน โดยเฉพาะบุคคลที่เราใกล้ชิดมาตั้งแต่เกิด คนที่เราเห็นเขามาตั้งแต่จำความได้ คนที่เราเรียกว่า ‘แม่’ และความรักของแม่ ที่มีให้เราก็ยิ่งใหญ่จนหาอะไรเปรียบได้ย าก
1 คอยลำบากอุ้มท้องหนักอยู่ถึง 9 เดือน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ใครสักคนจะยอมเสียสละจากสาวสวย ให้กล า ยมาเป็นผู้หญิงท้องโต แถมยังต้องท้องล า ย แต่คำว่าแม่ เสียสละได้ทุกอย่ างเพื่อลูกได้เกิดมา
2 เวลา ป่ ว ย ก็สงสารลูก จนอย ากจะเป็นแทนเวลาที่ต้องเห็นลูกไม่สบายตัว เพราะอย ากจะให้ลูกมี ร่ า ง ก า ย ที่แข็งแรง ไม่ต้อง ท ร ม า น กับการ เ จ็ บ ป่ ว ย ต้องคอยไปขอพรกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ปกป้องคุ้มครองให้ลูกห า ยดี
3 ถึงแม้ว่าลูกจะโตขึ้น มีครอบครัว หรือไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ก็ต าม ก็ยังคงเป็นเด็ก น้อยในสายต าของคนเป็นพ่อแม่เสมอ ที่คอยเป็นห่วงเป็นใย
4 เมื่อถึงเวลาที่ลูกต้องออ กจากบ้าน พ่อแม่ก็ภาวนาขอให้ลูกเดินทางปลอ ดภั ย เวลาที่ลูกต้องไปอยู่ไกลบ้าน ก็คอยไถ่ถามลูกตลอ ดเวลา ต่างคิดไปว่าลูกจะอยู่ได้ไหม จะกินอิ่มดีไหม เวลาไม่ได้ข่าวจากลูกนานๆ ก็คอยแต่เป็นกังวลจนนอนไม่หลับ
5 ตอนที่ลูกยังเล็ก ก็ส่ งเสียเลี้ยงดู ให้เล่าเรียนสูงๆ ให้มีชีวิตที่ดีกว่าพ่อแม่ เพื่อที่ลูกจะได้มีงานดีๆทำ ไม่ต้องมาลำบากเหมือนพ่อแม่ เหนื่อยแค่ไหน ก็ทนได้ เพื่ออนาคตของลูกเพียงเท่านั้น
6 ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ข้าวของเครื่องใช้ ก็หามาให้ไม่ได้ข า ด ไม่ให้น้อยหน้าใครๆ ทุกครั้งที่ต้องคอยตีสั่งสอน ในใจก็รู้สึก เ จ็ บ แทนลูก พรางน้ำต าไหลไปด้วย
7 ตอนหัดเดิน ก็กลัวลูกจะหกล้ม คอยปกป้องดูแลทุกอย่ างตลอ ด เรียกได้ว่าเป็นห่วงทุกเสี้ยววินาที เมื่อเริ่มพูดได้ เรียก ‘พ่อแม่’ ได้ แค่ได้ยินคำง่ายๆ แค่นี้ คนเป็นพ่อแม่ก็สุขใจอย่ างบอ กไม่ถูก
8 ความจริงใจของพ่อแม่ เป็นสิ่งที่หาได้ย ากจากคนอื่น เพราะไม่ว่าจะเหนื่อยย ากลำบากแค่ไหน ก็ยอมได้หมดเพื่อลูก คอยตื่นแต่เช้ากินนอนทีหลัง ดูลูกได้กินอิ่มนอนหลับเสียก่อน หาเงิน มาให้ลูกใช้ได้มากที่สุด
9 พอถึงเวลาที่พ่อแม่อายุมากขึ้น เ จ็ บ ไ ข้ ง่ายขึ้น พ่อแม่ไม่ได้ต้องการอะไรมากมาย
ขอเพียงแค่ได้เห็นลูกใช้ชีวิตต่อไปเองได้ ถึงแม้ว่าวันหนึ่งจะไม่มีท่านคอยดูแล แค่นี้พ่อแม่ก็สบายใจแล้ว เมื่อถึงเวลา ในวัยที่ผ่านอะไรมา มากมาย ได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากขึ้น เราจะเข้าใจดีกับคำที่ว่า ‘บ้านไม่ใช่สถานที่ แต่เป็นผู้คน’ เราจะอยู่ที่แห่งใดบนโลกก็ได้ ขอแค่มีคนที่เรารู้สึก
ว่าอยู่แล้วอบอุ่น อยู่แล้วสบายใจ ไม่ว่าที่ไหนก็เป็นบ้านได้ทั้งนั้น ตอนท่านยังมีชีวิตอยู่ จงดูแลท่านให้ดีที่สุด ในตอนที่ยังมีโอกาสได้ดูแล เพราะเมื่อท่านจากไปแล้ว ต่อให้อย ากจะดูแลแค่ไหน ก็ทำไม่ได้ เพราะท่านไม่สามารถรับรู้ สิ่งที่เราทำให้ได้อีกต่อไปแล้ว
ที่มา r e a d y k i d s, v e r r y s m i l e j u n g
