วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ หากวันนี้ยังมีพ่อแม่ให้ดูแล ถือว่าเป็นคน มีบุญที่สุดแล้ว ไปดูกันว่าทำไมการที่มีพ่อแม่ให้ดูแลถึงเป็นคนที่มีบุญที่สุด
ไม่ว่าจะเชื้อช าติใด ภาษาอะไร ศาสนาไหน จะร่ำร ว ยหรือย ากจน คำว่า ‘ แม่’ เป็นคำแรกที่ลูกทุกคนเปล่งออ กมาย ามที่เริ่มหัดพูด ทุกคนบนโลกใบนี้เกิดมาย่อมมีผู้ ‘ แม่’ คำสั้นๆ แต่มีความหมายยิ่งใหญ่มหาศาล เป็นคำที่ประเสริฐด้วยพระคุณอย่ างล้นเหลือ และคงไม่มีคำใดในโลกนี้ที่มีความหมายในตัวมันเองมากมายจนเกินคำบรรย าย เท่าคำว่า ‘ แม่’
พระคุณแม่ย ากแท้จะทดแทน วันนี้เราจึงมีพระคุณแม่ 10 ประการ ตั้งแต่ลูกยังอยู่ในครรภ์จนเติบใหญ่ เพื่อเตือนสติให้หล า ยๆ คนได้หันกลับมารักพ่อแม่ และดูแลท่านให้ดีเหมือนกับที่ท่านได้ดูแลเราตลอ ดมา
ประการที่ 1
12 เดือนที่แม่คอยปกปักรั ก ษ าขณะอยู่ในครรภ์ แม่ต้องทนแบกทุ่นน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นทุกวันอย่ างไม่ลดลา แม้มันจะหนักหน่วงปานภูเขา แต่ไม่เคยถ่วงความรัก ย ามที่ลูกเคลื่อนไหวภายในแม่เข้าใจเหมือนเป็นสัญญาณตอบ แต่ก็อ ดกังวลไม่ได้ จะเดินนั่งนอนก็ไม่สบายเหมือนแต่ก่อน เพราะเป็นห่วงความปลอ ดภั ยของลูกอยู่เต็มอ ก
ประการที่ 2
กว่าลูกน้อยจะได้ออ กมาดูโลก แม่ ต้องทนจ็บป ว ดทุ ก ข์ทรมาน มหาศาล แต่ความปีติยินดีและความสุขเข้าแทนที่ จนลืมความเ จ็ บป ว ดไปเมื่อลูกน้อย อยู่ในอ้อมกอ ด เมื่อลูกหิวน มก็ให้ดื่มน้ำน มจากอ ก เมื่อลูกเ จ็ บป่ วย ก็รีบเช็ดตัว พาไปพบหมอ ขอแค่ลูกน้อยได้ห า ยเ จ็ บ ได้อิ่มท้อง เพียงเท่านี้แม่ก็ยิ้มออ ก
ประการที่ 3
ย ามเมื่ออายุลูกเข้าวัยเรียน ก็ส่ งเสียให้ร่ำเรียนหนังสือหาความรู้ใส่ตัว ต่อให้ลำบากตรากตรำสักเพียงใด ก็จะทำทุกอย่ างเพื่อให้ลูกได้ไม่ด้อยไปกว่าคนอื่นๆ คอยสอนวิช าชีวิต ประคองให้ก้าวเดินไปอย่ างมั่นคง พร้อมกับเฝ้ามองอยู่ไม่เคยห่าง
ประการที่ 4
แม่นั้นเปรียบประดุจ มหาปฐพี ส่วนพ่อนั้นเล่าก็เหมือนแผ่นฟ้าอันกว้างใหญ่ เหนือสิ่งอื่นใด พ่อแม่นั่น มอบความรักให้ทั้งหมดที่มีให้กับลูกยิ่งไปกว่ารักชีวิตตน โดยไม่มีความรังเกียจแม้แต่น้อย คนอื่นอาจจะมองลูกของแม่ไม่สวยไม่หล่อ แต่ในดวงใจของแม่ไม่เห็นใครสวยและหล่อไปกว่าลูก หรือแม้กระทั่งลูกที่เกิดมามีร่างการไม่สมประกอบ แม่ไม่เคยแสดงความชิงชังรังเกียจแม้แต่น้อย เพราะลูกไม่เคยพิการในหัวใจแม่
ประการที่ 5
คอยเฝ้าเพียรทำเพื่อลูกจนแทบลืมดูแลตัวเอง เพราะรักลูกยิ่งกว่าแม่ยอมแลกมาเพื่อลูกได้ ตัดทิ้งรูปลักษณ์ไม่แย่แสต่อความงามเหมือนใครๆ เลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ ตรากตรำงานหนักจนลืมเหลียวแลเอาใจใส่ตนเอง ทั้งหมดนี้ก็เพื่ออนาคตของลูก เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของลูก
ประการที่ 6
เมื่อลูกต้องออ กจากบ้าน สู่แดนแสนไกล แม่ป ว ดร้าวหนักหนา คอยคิดถึงห่วงห า ย ามจากไกล เช้าค่ำเพียรเอาแต่คิดถึงหน้าลูก ได้แต่หวังวิงวอนขอพรสิ่งศักดิ์คุ้มครองให้ลูกได้ปลอ ดภั ย
ประการที่ 7
ไม่ว่าได้ลูกช ายหรือลูกสาว แม่ทุกคนก็มีความรักให้ได้ไม่แพ้กัน กระทั่งถึงวัยออ กเรือน แต่งงาน มีคู่ครอง ก็ยังไม่วายคอยเป็นห่วงลูก แม้ลูกนั้นลำบากเพียงเล็กน้อย แต่แม่นั้นทุ ก ข์แทนลูกเสียมากมาย
ประการที่ 8
แม้ลูกจะเติบใหญ่ออ กเรือน แต่แม่ก็ยังคงสวดมนต์ภาวนาขอให้ลูกโชคดีพ้นเคราะห์พ้นภั ย เป็นห่วงสุขภาพเ จ็ บไข้ไม่สบาย ก็รีบห า ย าไปให้รั ก ษ า พระคุณอันยิ่งใหญ่ที่แม่มอบให้แก่ลูก คือความรัก ความเมตต าจนล้นทรวง
ประการที่ 9
ความรักความเมตต าของมารดา เสมือนดั่งดวงตะวันจันทราที่สาดส่องบนผืนพสุธา ชั่ วนาต าปีโดยไม่คิดหวังค่าตอบแทนแต่อย่ างใด เป็นบุญคุณอันยิ่งใหญ่ หาเปรียบมิได้เลย เพราะความรักความผูกพันอันลึกซึ้งที่แม่ให้แก่ลูกไม่มีวันจืดจางตราบชีพมล า ย อันรักใดๆ ในใต้หล้าว่าเที่ยงแท้ แต่รักแม่ที่มีให้ไม่เป็นอื่น คือความรักอันยิ่งยืนชั่ วนิรันดร ต้นปล า ยนั้นเสมอ กันไม่เอนเอียง
ประการที่ 10
จนกระทั่งบัดนี้แม่นั้นแก่เฒ่าชราลงไปมาก แม้อายุอานามเกือบร้อยปี หัวขาวโพลน ต าฝ้าฟาง มือแห้งเหี่ยว แต่ความรักที่มีให้แก่ลูกก็ยังไม่เสื่อมคล า ยไปจากใจ ยังเอ็นดู ยังรักใคร่ไม่แปรเปลี่ยน หากถามว่าความรักที่มีให้ลูกนี้จะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่ คงจะตอบได้แต่เมื่อต้องถูกพรากให้จากกัน พระคุณแม่นั้นยิ่งใหญ่มากเหลือล้นกว่าที่จะพรรณนาได้หมด แม้แต่พระพุทธองค์ยังกล่าวว่า การทดแทนบุญคุณแม่นั้น มิใช่เรื่องง่ายเลย ดังนั้นจงรัก เคารพ และดูแลท่านให้ดี จะได้ไม่มานั่งเศร้าเสียใจย ามที่ท่านต้องหลับต าไปตลอ ดกาล
ที่มา dhammasawatdee
