วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อน ๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการใช้ชีวิต กับบทความ จงให้อภั ยเขา แต่อย่ ากลับไปสุงสิงด้วย ไปดูกันว่าทำไมคนเราถึงให้อภั ยกันได้ แต่กลับไปสุงสิงด้วยไม่ได้
ในแต่ละวัน… เราอาจต้องพบเจอผู้คน มากมายคนเหล่านี้… อาจเป็นคนที่เคยทำอะไรไม่ดี ให้เรา เ จ็ บ ช้ำ น้ำใจมาก่อนเป็นต้นเหตุให้เรา อารมณ์เสีย รู้สึกไม่ดี หงุดหงิดทุกครั้งที่ได้เจอแต่… ทุ ก ข์ตกอยู่ที่คน เ ก ลี ย ด ก ร ร มตกอยู่ที่คนเคียดแค้นคนที่ไม่ทุ ก ข์ ไม่มีก ร ร ม… คือ คนที่ไม่ เ ก ลี ย ด ไม่ เ คี ย ด แ ค้ น ใครใครให้อภั ยก่อนก็ มีความสุขในชีวิตก่อนคุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. ‘ ให้อภั ย’ กับ ‘ ให้โอกาส’ มันคนละส่วนกันให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาส ให้อภั ยแต่ไม่กลับไปคบ ไม่กลับไปสุงสิงด้วยเราเลือ กที่จะ เก็บ หรือ ไม่เก็บ คนบางประเภทไว้ในชีวิตได้การให้อภั ย คือ การยกโทษทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเราทำให้ความรู้สึกของความโ ก ร ธแค้นของเราบรรเทาเรารู้สึกว่าเราให้อภั ยเขาได้
เราจึงให้อภั ยให้อภั ยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็นอย่ างไรจะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสนแต่เราก็ให้อภั ยเขาได้ เพื่อปลดปล่อย ค ว า ม แ ค้ น ออ กจากใจเราปล่อยความคิด ความรู้สึกด้านลบ ให้ออ กไปจากเรา เพิ่อที่เราจะไม่ทุกขบางครั้งเราไม่ให้อภั ยบางคน เพราะ… คิดว่าเราทำไม่ได้หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่อย ากให้อภั ย เราจะเก็บความโ ก ร ธแค้นนี้ไว้เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภั ย แต่ในขณะเดียวกันนั้นเรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โ ก ร ธแค้นนั้น มาพร้อมกับความทุ ก ข์และ มัน ทำ ร้ า ย เราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย
การให้อภั ย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขาแต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและ เ จ็ บ ป ว ด ต่างหากให้อภั ยได้ แต่ไม่กลับไปสุงสิงด้วย… ยกโทษให้ แต่ไม่กลับไปคบการให้อภั ย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมาหากอย ากอยู่อย่ างสบายใจ อย ากมีชีวิตที่สงบสุขมากต้องฝึกใจ เลิกยุ่ง เลิกมอง รั ก ษ าระยะห่าง เท่าที่เราสบายใจเรียนรู้ที่จะ ไม่ใส่ใจคนอื่นจนเกินไป เ ก ลี ย ด ก็อย่ าไปมอง ไม่ชอบก็อย่ าไปดูหากไม่ใส่ใจคนที่อื่นจนเกินไป ก็ไม่มีใครมาทำให้เราหงุดหงิดได้ลองท่องไว้… ไม่โ ก ร ธ
ไม่ เ ก ลี ย ด และ ไม่เฉียดเข้าไปใกล้ให้อภั ยเขา เราสุข โ ก ร ธเขา เ ก ลี ย ด เ ข า เราก็ทุ ก ข์เองให้อภั ยมันช่วยปลดปล่อยเราจาก.. ความทุ ก ข์ และ ค ว า ม แ ค้ น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้จริงๆ แล้วการให้อภั ยกับการให้โอกาสเป็นคนละส่วนกัน เราให้อภั ยแต่ไม่ให้โอกาสได้เพราะการให้อภั ยคือ การยกโทษทางจิตใจ แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิดถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจเราไม่จำเป็นต้องกลับไปคุยด้วย ไม่ต้องกลับไปสุงสิงด้วยแค่ยกโทษให้เขา แล้วเดินหนีออ กมา ต่างคนต่างอยู่เอาความสุขของเรากลับคืน มาใหม่เป็นของเรา
ที่มา fwd line, verrysmilejung
