สิ่งตอบแทนของคนที่เอาแต่ทำงาน จนวันนี้ก็สายเกินไป

วันนี้้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้สิ่งที่ได้จากการตั้งใจทำงานและทุ่มเทให้กับมากจนเกินไป กับบทความ สิ่งตอบแทนของคนที่เอาแต่ทำงาน จนวันนี้ก็สายเกินไป ไปดูกันว่าสิ่งที่เราจะได้จากการตั้งใจทำงาน ส่ งผลอย่ างไรต่อชีวิตเราบ้าง

ขยัน มากไป มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลย และเรื่องต่อไปนี้ คือ ‘ค่าโ ง่ ‘ จาก คนบ้ างานที่อย ากสอนคนบ้างานให้เข้าใจเมื่อทุกอย่ างมีร า ค าที่ต้องจ่ายไม่มี อะไรได้มาฟ รีๆ แล้วบางครั้งความสำเร็จก็ต้องแลกด้วย การสู ญเสียบางอย่ าง

เมื่อ 39 ปีที่แล้ว ผมเอง ได้เริ่มต้นทำงานกับบริษัทการเงิน ที่มีขนาดใหญ่ อันดับ 3 ของโลก

เมื่อ 35 ปีที่แล้ว ผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก เราสัญญาว่าจะสร้างอนาคตร่วมกันเธอคนนั้น จะเป็นคนข้างหลังเพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ ทางการงานและในขณะที่การงาน ของผมก้าวหน้าไปมาก

เมื่อ 29 ปีที่แล้ว ภรรย าของผม ได้คลอ ด ลูกช ายคนแรกให้ผม ขณะที่ผมติดประชุมที่ญี่ปุ่น และผมขอโทษเธอ ผมสัญญากับเธอว่า จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะเพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้ แล้วผมกลับเมืองไท ยรับขวัญลูกและขอโทษภรรย าด้วยตำแหน่งงาน ที่ก้าวหน้า ฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว

เมื่อ 24 ปีที่แล้ว เธอคลอ ดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเองได้เห็นหน้าลูกสาวเพียงวันเดียว เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย ผมบอ กกับเธอว่าจะทำงานอีกไม่นานแล้ว เวลาทั้งหมดที่มี จะเป็นของครอบครัวตลอ ดไป เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่าน มา

เมื่อ 13 ปีที่แล้ว งานของผมได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้นเอเชียแปซิคฟิคซึ่ง มันเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ภรรย าผมเธอขอ ‘หย่ า’ เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอ กว่าผมไม่เคยให้เธอ แล้วสุดท้ายเธอบอ กว่า ชีวิตคู่ ไม่ได้ต้องการแค่ทรั พ ย์สินเงินทอ งจนเกิน เก็บแต่ ต้องการความอบอุ่น มั่นใจจากอ้อมกอ ดคนเป็นสามี เติมเต็มในคืนอ้างว้างมากกว่า แล้วเธอก็แยกจากไป ส่วนลูกปู่และย่ า ท่านจะดูแลอย่ างดี

เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ลูกช ายคนโตซ้ อนท้ายมอเตอร์ไซด์ เพื่อนประส บ อุ บั ติ เ ห ตุ และเขาได้จากไปผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญ และแม่บอ กว่า ลูกช าย เกเรเลี้ยงย ากผมกอ ดลูกสาว บอ กกับเธอว่าพ่อไม่ดีเอง ต่อไปพ่อจะให้ทุกอย่ าง ขอเวลาอีกนิดนะ

เมื่อ 7 ปีที่แล้ว ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอ กกับผมว่าอย่ าเอาแต่ทำงาน จนลืมว่าลูกต้องการ อ้อมกอ ด จากพ่อ อย่ าปล่อยให้เธอ รอคอยอย่ างตั้งต ารอ

เมื่อ 5 ปีที่แล้ว พ่อจากไป ต ามแม่ญาติๆ ก็พากันพูดคุยโดย ที่ผมแอบได้ยินว่า พ่อตรอมใจที่แม่จากไปกับเรื่องหลานสาว ต ามผู้ช ายข้าง บ้านไปอยู่ทางใต้ แกมัวโทษแต่ตัวเองว่าเลี้ยงหลานได้ไม่ดี ขณะที่ผมก้าวสู่ จุดสูงสุดทางการงานแล้ว

ผมมีทุกอย่ างที่ต้องการ และสิ่งที่ผมได้มาไม่มีอะไรได้มาฟรี เพราะการ สู ญ เ สี ย บางอย่ าง แลกกับความสำเร็จมันคุ้มค่าจริงหรอ? ต่อไปผมจะกลับไปชดเชยเวลาที่ผม โ ก ง ไปจากครอบครัว และล่าสุด 3 ปีที่แล้ว ห ม อ บอ กว่า ผมเป็น โ ร ค ซึ ม เศร้าต้องกินย า น่าแปลกอยูนะ ที่ผมมีครบทุกอย่ างแต่กลับอ้างว้าง คนที่รักจริงๆ ก็ไม่มี มีแต่คนจ้องจะกอบโกย ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ ภรรย าและลูกๆ ของผมเลยตอนนี้ผมเข้าใจ สิ่งที่ภรรย าผมบอ กแล้ว

ถึงตอนนี้แล้วมันสายไป ไม่มีใครทนรอคอย ย า ว นาน ผมยอมแลกทุกอย่ างกับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ พออยู่พอ กิน แค่ให้ได้ อยู่ร่วมกับ ทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี ใครที่เป็นแบบผม คิดให้ดีนะ ว่ามันคุ้มหรือเปล่า

ที่มา profession-j55