วันนี้เราอย ากที่จะพาเพื่อนๆ ไปเรียนรู้ข้อคิดการเติบโตของชีวิต กับบทความ เส้นทางเดิน บางเส้นทาง เราจำเป็นต้องเดินคนเดียว ไปดูกันว่าทำไมถนนบ้างเส้นทำไมเราถึงจำเป็นที่จะต้องเดินเพียงลำพัง
แม้คุณจะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ที่คอยจะปรับตัวให้เข้ากับโลกภายนอ กเสมอ หรือคนชอบเข้าสังคม ที่กำลังเรียนรู้ที่จะอยู่เพียงลำพัง คนที่ต้องใช้ชีวิตคนเดียว ทั้งด้วยความเต็มใจ หรือไม่เต็มใจก็ต าม คนที่เพิ่งเลิกกับแฟน หล า ยคนอาจไม่ชอบอยู่คนเดียว เพราะมีความคิดว่า กลัวจะเหงา แต่ที่จริงแล้วนั้น การอยู่คนเดียว มันหมายถึงว่าการมีอิสระไงล่ะ และแน่นอนว่าหล า ยครั้ง เราก็หนีความเหงาไม่พ้น
คนเราต้องเจอเรื่องราวต่างๆบ้าง แต่นี่ก็เป็นโอกาสที่ดีของหล า ยๆคน ให้ได้เรียนรู้ที่จะสนุกสนาน และเห็นความงดงามของชีวิตที่สันโดษ และความมหัศจรรย์ของการอยู่คนเดียวบ้าง ‘ เมื่อคุณต้องอยู่คนเดียว คุณก็ไม่จำเป็นต้องแบ่งเวลาให้คนอื่น คุณจะได้ค้นหาว่าจริงๆแล้ว เราเองชอบทำอะไร และใช้เวลาไปกับมัน โดยไม่ต้องรู้สึกผิด’ ไม่มีใครหรอ ก ที่อย ากจะเดินคนเดียว ในถนนที่ย าวไกล และโดเดี่ยวไม่มีที่สิ้นสุด
ไม่ว่าใครก็อย ากจะมีใครสักคนคอยเดินข้างๆ คอยร่วมทุ ก ข์ร่วมสุขด้วยกันทั้งนั้น แต่พอดีบังเอิญว่า มันไม่มีหรือแม้มันจะมีมันก็ไม่ใช่นี่สิ ถ้าการต้องมีใครสักคน ที่คอยเดินเคียงข้างเรา แต่เขาคนนั้นกลับต้องทำให้เราร้องไห้เสียใจอยู่ร่ำไป เราก็ควรที่จะเดินคนเดียวมากกว่า เพราะบางทีเราก็ต้องหัดที่จะเดินคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว อย่ าคิดหวังพึ่งคนอื่น คนที่เราควรพึ่งพาก็คือ ตัวของเราเอง เพราะในวันที่เราไม่เหลือใคร เราก็เหลือตัวเอง เราเดินคนเดียวให้ได้
แล้วเราจะเข้มแข็งมากขึ้น การอยู่คนเดียว ไม่ได้แย่กว่าที่คิด ฉันไม่ทราบว่า คนส่วนใหญ่เวลาทำกิจก รรมอะไร ไปไหน มาไหน จำเป็นต้องมีเพื่อน หรือใครสักคนรึเปล่า แต่สำหรับฉันแล้ว การไปไหน มาไหนหรือทำอะไรคนเดียว… มันกล า ยเป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตฉันไปแล้วล่ะ บางครั้งเจอทางที่มีขวากหนามเยอะ การเดินคนเดียวอาจจะสะดวกกว่า แต่บางครั้งเจอทางที่กว้างใหญ่ การมีใครสักคนเดินด้วยก็อาจจะดีกว่า
ที่มา storylog,sansabai, yakrookaset
